Kopf
ภาษาเยอรมัน แก้ไข
พจนานุกรมภาพ | ||
---|---|---|
| ||
|
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (ภาษาพูด; เยอรมนีตอนเหนือและตอนกลาง) Kopp
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาเยอรมันสูงกลาง kopf (“หัวกะโหลก, ภาชนะดื่มน้ำ”), จากภาษาเยอรมันสูงเก่า kopf, chopf, kupf (“เหยือก, ถ้วย, หัว”), จากภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกดั้งเดิม *kopp, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *kuppaz (“วัตถุทรงกลม, ถ้วย, ขม่อมหัว”), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *gew- (“กลับ, งอ, โค้ง, ส่วนโค้ง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาGerman Low German Kopp (“หัว”), ภาษาดัตช์ kop (“หัว”), ภาษาSaterland Frisian Kop (“หัว”), ภาษาอังกฤษ cop (“ขม่อม; หัว”)
อาจมาจากหรือได้รับอิทธิพลจาก ละตินช่วงปลาย cuppa ซึ่งคาดว่าเป็นรูปหนึ่งของ ภาษาละติน cūpa (“อ่าง”) จาก ภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *kewp- (“โพรง”) สัมพันธ์กับ ภาษาอังกฤษ cup แม้ว่ารูปและเพศจะทำให้ที่มาของการแผลงแบบที่สองเป็นไปได้น้อยกว่า
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kɔpf/, [kɔp͡f], [kɔp͡ɸ]
เสียง (file) เสียง (file)
คำนาม แก้ไข
Kopf ช. (สัมพันธการก Kopfes หรือ Kopfs, พหูพจน์ Köpfe)
- ศีรษะ, หัว
- ส่วนยอด อยู่ข้างหน้า อยู่แรกเริ่ม
- หัวเรื่อง, หัวข้อ; ส่วนหัว
- คน; เพื่อน (มักใช้ในบริบทของความคิดและความฉลาด)
- หัว (ด้านหนึ่งของเหรียญ)
- คำตรงข้าม: Zahl
การผันรูป แก้ไข
คำพ้องความ แก้ไข
- (หัว): Haupt
คำลูกกลุ่ม แก้ไข
คำประสม แก้ไข
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
อ่านเพิ่ม แก้ไข
- “Kopf” ใน ดูเดิน (Duden) ออนไลน์
- “Kopf” ใน Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache (พจนานุกรมภาษาเยอรมันฉบับดิจิทัล)
- Friedrich Kluge (1883), “Kopf”, in John Francis Davis, transl., Etymological Dictionary of the German Language (พจนานุกรมศัพทมูลวิทยาภาษาเยอรมัน), published 1891