ᩋᩦ᩵ (อี่, “อี”) + ᨷᩧ᩠᩵ᨦ (บึ่ง, “ค้างคาว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขิน ᨷᩨ᩠᩶ᨦ (บื้ง), ภาษาไทลื้อ ᦢᦹᧂᧈ (บื่ง), ภาษาไทใหญ่ မိင်ႇ (มิ่ง) หรือ ဝိင်ႇ (วิ่ง); อาจมีรากเกี่ยวข้องกับภาษาไทย บึ้ง, ภาษาลาว ບຶ້ງ (บึ้ง)
ᩋᩦ᩵ᨷᩧ᩠᩵ᨦ (อี่บึ่ง) (คำลักษณนาม ᨲᩫ᩠ᩅ)
