ภาษาเขิน แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔiːmᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อิ่ม, ภาษาลาว ອິ່ມ (อิ่ม) หรือ ອີ່ມ (อี่ม), ภาษาคำเมือง ᩋᩥ᩠᩵ᨾ (อิ่ม), ภาษาไทลื้อ ᦀᦲᧄᧈ (อี่ม), ภาษาไทใหญ่ ဢိမ်ႇ (อิ่ม), ภาษาอาหม 𑜒𑜢𑜉𑜫 (อิม์), ภาษาจ้วง imq

คำกริยา แก้ไข

ᩋᩥ᩠᩵ᨾ (อิ่ม) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩋᩥ᩠᩵ᨾ)

  1. (อกรรม, สกรรม) อิ่ม
  2. (อกรรม, สกรรม) เบื่อ, หน่าย

คำพ้องความ แก้ไข

คำประสม แก้ไข