ᨲ᩠ᩅᩫᨧᩮᩢ᩶ᩣᨠᩮᩢ᩵ᩣ
ภาษาเขิน แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ᨲ᩠ᩅᩫ (ตว็, “ตัว”) + ᨧᩮᩢ᩶ᩣ (เจั้า, “เจ้า”) + ᨠᩮᩢ᩵ᩣ (เกั่า, “เก่า”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ တူဝ်ၸဝ်ႈၵဝ်ႇ (ตูวจ้วก่ว)
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /toː˧˨˥.t͡ɕaw˧˧ʔ.kaw˨˨/
คำสรรพนาม แก้ไข
ᨲ᩠ᩅᩫᨧᩮᩢ᩶ᩣᨠᩮᩢ᩵ᩣ (ตว็เจั้าเกั่า)
คำพ้องความ แก้ไข
ตัวเอง
- ᨲ᩠ᩅᩫᨠᩮᩢ᩵ᩣ (ตว็เกั่า)