ᦶᦗᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *beːꟲ (“ชนะ; แพ้”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แพ้, ภาษาคำเมือง ᨻᩯ᩶ (แพ้), ภาษาลาว ແພ້ (แพ้), ภาษาไทใหญ่ ပေႉ (เป๎)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɛː˩/

คำกริยา

ᦶᦗᧉ (แพ้) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦶᦗᧉ)

1. ชนะ

คำกริยาวิเศษณ์

ᦶᦗᧉ (แพ้)

1. (ทำ)ได้, (ทำ)เป็น