ᦣᧂ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *raŋᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย รัง, ภาษาคำเมือง ᩁᩢ᩠ᨦ (รัง), ภาษาลาว ຮັງ (ฮัง), ภาษาไทใหญ่ ႁင်း (หั๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥞᥒᥰ (หั๊ง), ภาษาอาหม 𑜍𑜂𑜫 (รง์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /haŋ˥˩/

คำนาม

ᦣᧂ (ฮัง)

1. รัง

   ᦙᦲ ᦷᦓᧅ ᧒ ᦷᦎ ᦷᦕ ᦵᦙ ᦶᦔᧂ ᦣᧂ ᦊᦴᧈ ᦔᦻ ᦺᦙᧉ ᦺᦞᧉ

   มี โนก 2 โต โผ เม แปง ฮัง หฺยู่ ปาย ไม้ ไว้

   มีนก 2 ตัวผัวเมียทำรังอยู่ปลายไม้อยู่