សូន្យ
ภาษาเขมร แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ឝូន្យ (ศูนฺย) (ปรากฏครั้งแรกในปี ค.ศ. 878-977), จากภาษาสันสกฤต शून्य (ศูนฺย); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ศูนย์, ภาษาลาว ສູນ (สูน); ร่วมรากกับ សុញ្ញ (สุญฺญ)
การออกเสียง แก้ไข
|
เลข แก้ไข
សូន្យ • (สูนฺย)