ႁၵ်ႉ
ภาษาไทใหญ่ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hak̚˦˨ˀ/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ห้ัก/
- สัมผัส: -ak̚
รากศัพท์ 1 แก้ไข
จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *r[a]k; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย รัก, ภาษาลาว ຮັກ (ฮัก), ภาษาอีสาน ฮัก, ภาษาคำเมือง ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ภาษาเขิน ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ภาษาไทลื้อ ᦣᧅ (ฮัก), ภาษาไทใต้คง ᥞᥐ (หัก); นอกกลุ่มภาษาไท-กะได: ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร រាក់ (ราก̍)
คำกริยา แก้ไข
ႁၵ်ႉ • (หั๎ก) (คำอาการนาม လွင်ႈႁၵ်ႉ หรือ တၢင်းႁၵ်ႉ)
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *rakᴰ (“รัก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย รัก, ภาษาลาว ຮັກ (ฮัก), ภาษาคำเมือง ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ภาษาเขิน ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ภาษาไทลื้อ ᦣᧅ (ฮัก); เทียบภาษาสันสกฤต लाक्षा (ลากฺษา, “พืชสปีชีหนึ่ง”)
คำนาม แก้ไข
ႁၵ်ႉ • (หั๎ก)