ဢိင်

ดูเพิ่ม: အိုင်, ဢိုင်ႇ, ဢိူင်ႇ, ဢူင်, และ ဢူင်ႈ

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔiːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อิง, ภาษาลาว ອິງ (อิง) หรือ ອີງ (อีง), ภาษาคำเมือง ᩋᩥ᩠ᨦ (อิง), ภาษาเขิน ᩋᩥ᩠ᨦ (อิง), ภาษาไทลื้อ ᦀᦲᧂ (อีง)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔiŋ˨˦/
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /อ๋ิง/
• สัมผัส: -iŋ

คำกริยา

ဢိင် • (อิง) (คำอาการนาม လွင်ႈဢိင်)

1. (สกรรม) อิง, พิง, พึ่งพา, อาศัย, ไว้วางใจ, ทำตาม