ဝၢင်ႇ
ภาษาไทใหญ่ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀbaːŋᴮ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *baːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บ่าง, ภาษาคำเมือง ᨷ᩵ᩤ᩠ᨦ (บ่าง), ภาษาเขิน ᨷ᩵ᩤ᩠ᨦ (บ่าง), ภาษาลาว ບ່າງ (บ่าง), ภาษาไทลื้อ ᦢᦱᧂᧈ (บ่าง), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥒᥱ (ม่าง)
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /waːŋ˩/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /หฺว่าง/
- สัมผัส: -aːŋ
คำนาม แก้ไข
ဝၢင်ႇ • (ว่าง)