ဝိ

ดูเพิ่ม: ဝ, ဝီ, ဝီး, ဝီႇ, ဝီႉ, ဝႆ, ဝႆး, ဝႆႇ, ဝႆႈ, ဝႆႉ, ွ, และ ႂ

ภาษามอญ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *lwaaʔ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ល្វា (ลฺวา)

การออกเสียง

• (เมียนมา, ไทย) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /wìʔ/

คำนาม

ဝိ (วิ)

1. มะเดื่อ