တူဝ်ထိူၼ်ႇ

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

တူဝ် (ตูว, “ตัว”) +‎ ထိူၼ်ႇ (เถิ่น, “เถื่อน, ป่า”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /toː˨˦.tʰɤn˩/
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ต๋+โ-.ถ่+เ-ิน/
• สัมผัส: -ɤn

คำนาม

တူဝ်ထိူၼ်ႇ • (ตูวเถิ่น)

1. สัตว์ป่า