ไถ่
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tʰajᴮ¹ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩱ᩵ (ไถ่), ภาษาเขิน ᨳᩱ᩵ (ไถ่), ภาษาลาว ໄຖ່ (ไถ่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦏᧈ (ไถ่), ภาษาไทดำ ꪼꪖ꪿ (ไถ่), ภาษาไทขาว ꪼꪖꫀ, ภาษาไทใหญ่ ထႆႇ (ไถ่), ภาษาไทใต้คง ᥗᥭᥱ (ถั่ย), ภาษาพ่าเก ထႝ (ถย์), ภาษาอาหม *𑜌𑜩 (*ถย์)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ไถ่ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tài |
ราชบัณฑิตยสภา | thai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰaj˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
ไถ่ (คำอาการนาม การไถ่)
- ชำระหนี้เพื่อถอนคืนทรัพย์สินที่จำนำไว้
- ให้ทรัพย์สินหรือประโยชน์ เพื่อแลกเปลี่ยนเสรีภาพของผู้ถูกเอาตัวไป
- ถาม มักใช้คู่กับ ถาม เป็น ถามไถ่ ไถ่ถาม
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
ภาษาแสก แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *crwajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไถ, ภาษาลาว ໄຖ (ไถ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦏ (ไถ), ภาษาไทใหญ่ ထႆ (ไถ), ภาษาอาหม 𑜌𑜩 (ถย์), ภาษาจ้วง cae
คำนาม แก้ไข
ไถ่
คำกริยา แก้ไข
ไถ่