ดูเพิ่ม: แก่น, แก้น, และ แก๊น

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ axial, axis, core, nucleus, key

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์แกน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgɛɛn
ราชบัณฑิตยสภาkaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kɛːn˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

แกน

  1. วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม

คำประสม แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

คำคุณศัพท์ แก้ไข

แกน

  1. (ล้าสมัย) แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน (มักใช้แก่ผลไม้)
    ทุเรียนแกน
    มะม่วงแกน

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

แกน

  1. (ภาษาปาก, สแลง, ล้าสมัย) ขัดสน, จำใจ
    อยู่ไปแกน ๆ
    เต็มแกน

ภาษาทะวืง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

แกน

  1. แตงกวา