โป๊ะจ้าย

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 駁／驳 (โปะ, “หลายสี, หลายอย่าง”) + 載／载 (จ้าย, “บรรทุก”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โป๊ะ-จ้าย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpó-jâai
	ราชบัณฑิตยสภา	po-chai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/poʔ˦˥.t͡ɕaːj˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

โป๊ะจ้าย

1. เรือลำเลียงหรือบรรทุกของชนิดหนึ่ง เป็นเรือขนาดใหญ่ ต่ออย่างแบบตะวันตก แต่มีเสาเพลาใบเป็นอย่างสำเภา