เมื้อ
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (ล้าสมัย) เมือ
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເມືອ (เมือ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᦲ (เมี), ภาษาไทใหญ่ မိူဝ်း (เมิ๊ว)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เมื้อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mʉ́ʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | muea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɯa̯˦˥/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
คำกริยา แก้ไข
เมื้อ
- (ล้าสมัย) ไป, กลับ
- เข้ารุกรวนทวนแทง รแรงเร่งมาหนา ถึงพิมพิสาครราช พระบาทขาดคอช้าง ขุนพลคว้างขวางรบ กันพระศพกษัตรีย์ หนีเมื้อเมืองท่านไท ครั้นพระศพเข้าได้ ลั่นเขื่อนให้หับทวาร ท่านนา(พระลอ)
- ธก็สั่งมนตรี แลไพร่ฟ้า ช้างม้าคลี่คืนเมื้อ โองการเชื้อสองพี่ คิดที่เราจะไป ก็ให้ผูกกระไดข่าวคอย ผู้รู้รอยชาวด่าน หว่านความรักชักชิด(พระลอ)