ภาษาไทย แก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต देव (เทว) หรือ ภาษาบาลี เทว

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
เทบ[เสียงสมาส]
เทบ-พะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtêeptêep-pá-
ราชบัณฑิตยสภาthepthep-pha-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰeːp̚˥˩/(สัมผัส)/tʰeːp̚˥˩.pʰa˦˥./

คำนาม แก้ไข

เทพ

  1. เทวดา
  2. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่งที่มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เทพ
  3. สมณศักดิ์พระราชาคณะสูงกว่าชั้นราช ต่ำกว่าชั้นธรรม เช่น พระเทพโมลี
  4. ผู้ที่มีคุณสมบัติหรือความสามารถเหนือคนธรรมดา[1]
    เขาเป็นมือกีตาร์เทพของวง

คำเกี่ยวข้อง แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

ดูเพิ่ม แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข

  1. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม ๒ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 61.