ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เครื่อง, ภาษาลาว ເຄື່ອງ (เคื่อง), ภาษาคำเมือง ᨣᩕᩮᩬᩥ᩵ᨦ (คเรอิ่ง), ภาษาเขิน ᨤᩮᩨ᩠᩵ᨦ (เฅื่ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦆᦲᧂᧈ (เฅี่ง), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꪿ꪉ (เจ่̱ง), ภาษาไทขาว ꪋꪷꪉꫀ, ภาษาไทใหญ่ ၶိူင်ႈ (เขิ้ง), ภาษาไทใต้คง ᥑᥫᥒ (เฃอ̂ง), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜤𑜂𑜫 (ขึง์)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เคฺรื่อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkrʉ̂ʉang
ราชบัณฑิตยสภาkhrueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰrɯa̯ŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

เครื่อง

  1. สิ่ง, สิ่งของ
  2. สิ่งสำหรับประกอบกันหรือเป็นพวกเดียวกัน
    เครื่องนอน
    เครื่องปูลาดอาสนะ
  3. สิ่งของสำหรับใช้การต่าง ๆ
    เครื่องรถ
    เครื่องเรือน
    เครื่องไฟฟ้า
  4. ของที่เข้าสำรับกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
    เครื่องแป้ง = ของที่เข้าสำรับกับแป้งเครื่องสำอาง
  5. ของใช้ของกินสำหรับเจ้านาย