เกล็ด
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kletᴰ, จากภาษาไทดั้งเดิม *klecꟲ, จากภาษาจีนเก่า 介 (OC *kreːds, “เปลือก; ใส่เกราะ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩮᩢᨯ (กเลัด), ภาษาลาว ເກັດ (เกัด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦂᧆ (เกด), ภาษาไทใหญ่ ၵဵတ်း (เก๊ต)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gep, ภาษาจ้วง git
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เกฺล็ด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | glèt |
| ราชบัณฑิตยสภา | klet | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /klet̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
เกล็ด
- ส่วนที่เป็นแผ่น ๆ ซ้อนเหลื่อมกันห่อหุ้มตัวปลาและสัตว์เลื้อยคลานบางชนิด
- สิ่งที่แข็งตัวเป็นแผ่นบาง ๆ คล้ายเกล็ดปลา
- เกล็ดพิมเสน
- น้ำตาลขึ้นเกล็ด
- สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- บานเกล็ด
- ฝาเกล็ด
- เกล็ดเสื้อ
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
เกล็ด (คำอาการนาม การเกล็ด)
- ขบให้เมล็ดแตกเพื่อกินเนื้อใน ใช้แก่สิ่งที่เป็นเม็ดเล็ก ๆ
- เกล็ดเมล็ดแตงโม
- นกเกล็ดข้าว
- ตัดเอาแต่ที่ดี ๆ
- เกล็ดไพ่