เก
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gee |
ราชบัณฑิตยสภา | ke | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keː˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | เกย์ |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เก (คำอาการนาม ความเก)
- ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ
- ฟันเก
- ขาเก
- ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ
- เกะกะ, เกเร
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
เก (คำอาการนาม การเก)
- (ภาษาปาก) ท้าพนันด้วยการเสนอเงินเดิมพันสูงขึ้นเรื่อย ๆ
- ตานี้ฉันเกหมดหน้าตัก ใครไม่สู้ก็หลบไป
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
ภาษาแสก แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *keːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แก่, ภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩵ (แก่), ภาษาลาว ແກ່ (แก่), ภาษาไทใหญ่ ၵႄႇ (แก่), ภาษาจ้วง geq
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เก
- แก่ (ไม่อ่อน, ไม่หนุ่มสาว)