อายุ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต आयु (อายุ) หรือภาษาบาลี อายุ (“ชีวิต, สภาพมีชีวิต, ช่วงเวลาชีวิต, ช่วงชีวิต”), จากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม *Hā́yu, จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *Hā́yu, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₂óyu (“ระยะเวลาที่มาก, ชั่วชีวิต”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | อา-ยุ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | aa-yú |
| ราชบัณฑิตยสภา | a-yu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaː˧.juʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
อายุ
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ภาษาญัฮกุร แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaː.juʔ/
คำนาม แก้ไข
อายุ