ดูเพิ่ม: อยา

ภาษาไทย แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ภาษาลาว ຢ່າ (อย่า), ภาษาไทลื้อ ᦊᦱᧈ (หฺย่า), ภาษาเขิน ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ภาษาไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ภาษาไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ภาษาไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), ภาษาอาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา), ภาษาจ้วงใต้ yaq

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์หฺย่า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงyàa
ราชบัณฑิตยสภาya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jaː˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงหย่า

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

อย่า

  1. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข