ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี อนุช (ผู้เกิดภายหลัง)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์อะ-นุ-ชา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงà-nú-chaa
ราชบัณฑิตยสภาa-nu-cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔa˨˩.nu˦˥.t͡ɕʰaː˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

อนุชา

  1. น้องชาย, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระอนุชา

ดูเพิ่ม แก้ไข

ภาษาบาลี แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

คำนาม แก้ไข

อนุชา

  1. พหูพจน์ กรรตุการกของ อนุช
  2. พหูพจน์ สัมโพธนการกของ อนุช
  3. เอกพจน์ สัมปทานการกของ อนุช