ดูเพิ่ม: หา, ห่า, ห้า, และ ห้ำ

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *tram (ลูกอัณฑะ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน หำ, ภาษาลาว ຫຳ (หำ), ภาษาคำเมือง ᩉᩣᩴ (หาํ) หรือ ᨡ᩠ᩃ᩻ᩣᩴ (ข๎ลาํ), ภาษาเขิน ᩉᩣᩴ (หาํ), ภาษาไทใหญ่ ႁမ် (หัม), ภาษาพ่าเก ꩭံ (หํ), ภาษาอาหม *𑜑𑜪 (*หํ), ภาษาจ้วงใต้ haem, ภาษาจ้วง raem

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์หำ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงhǎm
ราชบัณฑิตยสภาham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ham˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

หำ

  1. (ภาษาปาก, สแลง) องคชาติ, อัณฑะ, หรือทั้งสองอย่าง

ภาษาอีสาน แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *tram (ลูกอัณฑะ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หำ, ภาษาคำเมือง ᩉᩣᩴ (หาํ) หรือ ᨡ᩠ᩃ᩻ᩣᩴ (ข๎ลาํ), ภาษาลาว ຫຳ (หำ), ภาษาไทใหญ่ ႁမ် (หัม), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haem (หำ)

คำนาม แก้ไข

หำ

  1. อัณฑะ

คำพ้องความ แก้ไข