หนำ
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | หฺนำ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nǎm |
ราชบัณฑิตยสภา | nam | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nam˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩴᩣ (หนํา), ภาษาไทใหญ่ ၼမ် (นัม)
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
หนำ
รากศัพท์ 2 แก้ไข
แผลงมาจากภาษาแต้จิ๋ว 欖/榄 (lam2, “มะกอก”) [1]
คำนาม แก้ไข
หนำ
ดูเพิ่ม แก้ไข
อ้างอิง แก้ไข
ภาษาคำเมือง แก้ไข
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
หนำ (คำอาการนาม กำหนำ หรือ ความหนำ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨶᩴᩣ (หนํา)
ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข
คำนาม แก้ไข
หนำ
- กระท่อม (สิ่งปลูกสร้าง)