ดูเพิ่ม: สู่ขิต

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาคำเมือง ᩈᩩᨡᩥ᩠ᨲ (สุขิต, ตาย), จากภาษาบาลี สุขิต ((ผู้)ถึงแล้วซึ่งความสุข)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์สุ-ขิด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsù-kìt
ราชบัณฑิตยสภาsu-khit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/su˨˩.kʰit̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

สุขิต

  1. (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) ตาย

ภาษาคำเมือง แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

สุขิต (คำอาการนาม ก๋ารสุขิต หรือ ก๋านสุขิต)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᩈᩩᨡᩥ᩠ᨲ (สุขิต)

ภาษาบาลี แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

คำคุณศัพท์ แก้ไข

สุขิต

  1. ถึงแล้วซึ่งความสุข (พาร์ทิซิเพิลอดีตกาลของ สุเขติ)
    • มาตาปิตา สุขิตา โหนฺตุ ทุกฺขปฺปมุญฺชนฺตุ [ทุกฺขา ปมุญฺชนฺตุ]
      ขอให้มารดาบิดามีความสุข พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวง

การผันรูป แก้ไข