ดูเพิ่ม: สามัคคี

ภาษาบาลี แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สามคฺค +‎ อี หรือ สมคฺค +‎ (แทนศัพท์ ภาว) +‎ อี; สามคฺคี เป็นภาวตัทธิต

รูปแบบอื่น แก้ไข

คำนาม แก้ไข

สามคฺคี ญ.

  1. ความเป็นแห่งคนพร้อมเพรียง

การผันรูป แก้ไข