สัมบูรณ์
ดูเพิ่ม: สมบูรณ์
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सम्पूरण (สมฺปูรณ, “เติมให้เต็ม”); ร่วมรากกับ สมบูรณ์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ absolute
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | สำ-บูน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎm-buun |
ราชบัณฑิตยสภา | sam-bun | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sam˩˩˦.buːn˧/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
สัมบูรณ์ (คำอาการนาม ความสัมบูรณ์)