สกุณ
ดูเพิ่ม: สกุณี
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สะ-กุน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-gun |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-kun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.kun˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนาม แก้ไข
สกุณ
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม แก้ไข
สกุณ ช.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "สกุณ" (เพศชาย)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | สกุโณ | สกุณา |
| กรรมการก (ทุติยา) | สกุณํ | สกุเณ |
| กรณการก (ตติยา) | สกุเณน | สกุเณหิ หรือ สกุเณภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | สกุณสฺส หรือ สกุณาย หรือ สกุณตฺถํ | สกุณานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | สกุณสฺมา หรือ สกุณมฺหา หรือ สกุณา | สกุเณหิ หรือ สกุเณภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | สกุณสฺส | สกุณานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | สกุณสฺมิํ หรือ สกุณมฺหิ หรือ สกุเณ | สกุเณสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | สกุณ | สกุณา |
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:สกุณ
ดูเพิ่ม แก้ไข
- สกุณี ญ.