วิกาล
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี วิกาล; เหมือนกับ วิ + กาล
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | วิ-กาน | [เสียงสมาส] วิ-กาน-ละ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wí-gaan | wí-gaan-lá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | wi-kan | wi-kan-la- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wi˦˥.kaːn˧/(สัมผัส) | /wi˦˥.kaːn˧.la˦˥./ | |
| คำพ้องเสียง | วิการ | ||
คำคุณศัพท์ แก้ไข
วิกาล
- ในยามค่ำคืนที่ค่อนไปทางดึก
- ขโมยเข้าบ้านในยามวิกาล
- (กฎหมาย) กลางคืน, ช่วงเวลาตั้งแต่ดวงอาทิตย์ตกถึงดวงอาทิตย์ขึ้น
- บุกรุกเคหสถานของผู้อื่นในยามวิกาล
- (ศาสนาพุทธ) ผิดเวลา (ใช้แก่การกินอาหารผิดเวลาตามที่พระวินัยกำหนด นับตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น)
- กินอาหารในเวลาวิกาล
การใช้ แก้ไข
มักใช้คู่กับ ยาม เวลา เป็น ยามวิกาล เวลาวิกาล