รุกข์
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี รุกฺข, จากภาษาสันสกฤต वृक्ष (วฺฤกฺษ)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | รุก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rúk |
ราชบัณฑิตยสภา | ruk | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ruk̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | รุก |
คำนาม แก้ไข
รุกข์