มกุฎ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต मकुट (มกุฏ) หรือภาษาบาลี มกุฏ
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | มะ-กุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | má-gùt |
| ราชบัณฑิตยสภา | ma-kut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ma˦˥.kut̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
มกุฎ
คำคุณศัพท์ แก้ไข
มกุฎ
- (ภาษาหนังสือ) สูงสุด, ชั้นสูง
- อันกอปรด้วยลักณณษการอดุลย์ สุนทรเทพมกุฎ(ม. คำหลวง ทศพร)
- เจ้าก็เกิดในมกุฎเกศกรุงสีวีราษฎร์(ม. ร่ายยาว กุมาร)