ฟืน
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wɯːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຟືນ (ฟืน), ภาษาไทลื้อ ᦝᦹᧃ (ฟืน), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၼ်း (ผึ๊น) หรือ ၾိုၼ်း (ฝึ๊น), ภาษาพ่าเก ၸုꩫ် (ผุน์), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), ภาษาจ้วง fwnz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง fwnz; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *vəːnᴬ²
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ฟืน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fʉʉn |
ราชบัณฑิตยสภา | fuen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fɯːn˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ฟืน