พิโรธ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विरोध (วิโรธ, “การขัดขวาง, การขัดแย้ง”) หรือภาษาบาลี วิโรธ (“การขัดขวาง, การขัดแย้ง”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | พิ-โรด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pí-rôot |
ราชบัณฑิตยสภา | phi-rot | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰi˦˥.roːt̚˥˩/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
พิโรธ (คำอาการนาม การพิโรธ หรือ ความพิโรธ)
การใช้ แก้ไข
ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงพระพิโรธ, คำอื่นที่ใช้เช่น กริ้ว และ ทรงพระโกรธ