ปลั่ง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
เทียบภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *plaaŋʔ (“ส่องแสง”), ภาษาจีนเก่า 陽 (OC *laŋ, “พระอาทิตย์”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ปฺลั่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bplàng |
ราชบัณฑิตยสภา | plang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /plaŋ˨˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ปลั่ง (คำอาการนาม ความปลั่ง)
การใช้ แก้ไข
มักใช้เข้าคู่กับคำ เปล่ง เป็น เปล่งปลั่ง