ภาษาไทย แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี ปารมี (ความสมบูรณ์, ความครบถ้วน, สถานภาพที่สูงที่สุด); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປາລະມີ (ปาละมี), ภาษาไทใหญ่ ပႃႇရမီႇ (ป่ารมี่), ภาษาเขมร បារមី (บารมี), ภาษาพม่า ပါရမီ (ปารมี), ภาษามอญ ပါရမဳ (ปารมี)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์บา-ระ-มี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbaa-rá-mii
ราชบัณฑิตยสภาba-ra-mi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/baː˧.ra˦˥.miː˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

บารมี

  1. (ศาสนาพุทธ) คุณความดีที่ควรบำเพ็ญมี 10 อย่าง คือ ทาน ศีล เนกขัมมะ (การออกจากกาม คือ บวช) ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิฏฐาน เมตตา อุเบกขา เรียกว่า ทศบารมี
  2. คุณความดีที่ได้บำเพ็ญมา, คุณสมบัติที่ทำให้ยิ่งใหญ่
    ชมพระบารมี
    พระบารมีปกเกล้าฯ
    พ่ายแพ้แก่บารมี

คำประสม แก้ไข