บาย
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | บาย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | baai |
ราชบัณฑิตยสภา | bai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːj˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมร បាយ (บาย, “ข้าว”)
คำนาม แก้ไข
บาย
คำประสม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bye (บาย, “คู่แข่งที่ถอนตัว”)
คำกริยา แก้ไข
บาย
- (ภาษาปาก) ถอนตัวจากการแข่งขัน
- การแข่งขันวันนี้ผมบายเพราะป่วย
คำประสม แก้ไข
รากศัพท์ 3 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bye (บาย, “ลาก่อน”)
คำอุทาน แก้ไข
บาย
คำกริยา แก้ไข
บาย
- (ภาษาปาก, ภาษาเด็ก) บอกลา
- (ภาษาปาก) ไม่ยุ่งเกี่ยว, ไม่เกี่ยวข้อง
- ถ้ายุ่งกันอย่างนี้ ฉันท่าจะต้องบาย
- ม.นครพนม ปัญหาลามบานปลาย คณะบุคคลถอดใจขอบาย
ดูเพิ่ม แก้ไข
ภาษาเขมรเหนือ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /baːj/
คำนาม แก้ไข
บาย
ภาษาญัฮกุร แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /baːj/, [ɓaːj]
คำนาม แก้ไข
บาย
ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
บาย (คำอาการนาม ขว่ามบาย)