ดูเพิ่ม: นอง และ น่อง

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *nwoːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน น้อง, ภาษาลาว ນ້ອງ (น้อง), ภาษาคำเมือง ᨶᩬ᩶ᨦ (นอ้ง), ภาษาไทลื้อ ᦓᦸᧂᧉ (น้อ̂ง), ภาษาไทดำ ꪙ꫁ꪮꪉ (น้อง), ภาษาไทใหญ่ ၼွင်ႉ (น๎อ̂ง), ภาษาอาหม 𑜃𑜨𑜂𑜫 (นอ̂ง์), ภาษาจ้วง nuengx หรือ nongx, ภาษาตั่ย noọng

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์น้อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnɔ́ɔng
ราชบัณฑิตยสภาnong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nɔːŋ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

น้อง

  1. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดทีหลัง
  2. เรียกคนที่มีอายุคราวน้อง
  3. ออกทีหลัง, มาทีหลัง, คู่กับ ทะลายพี่
    หมากทะลายน้อง
    มะพร้าวทะลายน้อง

คำตรงข้าม แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

คำลักษณนาม แก้ไข

น้อง

  1. ใช้นับอายุไม้จำพวกไม้ไผ่
    ไม้น้องเดียว
    ไม้ที่มีอายุ 2 ปี
    ไม้ 2 น้อง
    ไม้ที่มีอายุ 3 ปี