ญู
ภาษาอีสาน แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɲuːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨿᩪ (ยู), ภาษาลาว ຍູ (ยู), ภาษาไทใหญ่ ယူး (ยู๊)
คำนาม แก้ไข
ญู
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ญู ช.
การผันรูป แก้ไข
แจกตามแบบ วิญฺญู
ตารางการผันรูปของ "ญู" (เพศชาย)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | ญู | ญุโน หรือ ญู |
กรรมการก (ทุติยา) | ญุํ | ญุโน หรือ ญู |
กรณการก (ตติยา) | ญุนา | ญูหิ หรือ ญูภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | ญุสฺส หรือ ญุโน | ญูนํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | ญุสฺมา หรือ ญุมฺหา | ญูหิ หรือ ญูภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ญุสฺส หรือ ญุโน | ญูนํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | ญุสฺมิํ หรือ ญุมฺหิ | ญูสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ญุ | ญุโน หรือ ญู |
ตารางการผันรูปของ "ญุนี" (เพศหญิง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | ญุนี | ญุนิโย หรือ ญุนี |
กรรมการก (ทุติยา) | ญุนิํ หรือ ญุนิยํ | ญุนิโย หรือ ญุนี |
กรณการก (ตติยา) | ญุนิยา | ญุนีหิ หรือ ญุนีภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | ญุนิยา | ญุนีนํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | ญุนิยา | ญุนีหิ หรือ ญุนีภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ญุนิยา | ญุนีนํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | ญุนิยา หรือ ญุนิยํ | ญุนีสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ญุนิ | ญุนิโย หรือ ญุนี |
แจกตามแบบ วตฺถุ
ตารางการผันรูปของ "ญุ" (เพศกลาง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | ญุ | ญูนิ หรือ ญู |
กรรมการก (ทุติยา) | ญุํ | ญูนิ หรือ ญู |
กรณการก (ตติยา) | ญุนา | ญูหิ หรือ ญูภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | ญุสฺส หรือ ญุโน | ญูนํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | ญุสฺมา หรือ ญุมฺหา | ญูหิ หรือ ญูภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ญุสฺส หรือ ญุโน | ญูนํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | ญุสฺมิํ หรือ ญุมฺหิ | ญูสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ญุ | ญูนิ หรือ ญู |