ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ฉา-ยา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchǎa-yaa
ราชบัณฑิตยสภาcha-ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰaː˩˩˦.jaː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

จากภาษาเขมร ឆាយា (ฉายา), จากภาษาสันสกฤต छाया (ฉายา, ร่มเงา, เงาสะท้อน), จากภาษาบาลี ฉายา (ร่มเงา, เงาสะท้อน)

คำนาม แก้ไข

ฉายา

  1. เงามืด, ร่มไม้
  2. เงาสะท้อน
  3. (ศาสนาพุทธ) ชื่อที่พระอุปัชฌาย์ตั้งให้เป็นภาษาบาลีเมื่ออุปสมบท
  4. ชื่อตั้งให้กันเล่น ๆ หรือตามลักษณะที่หมายรู้กันในหมู่คณะ
คำประสม แก้ไข
ดูเพิ่ม แก้ไข

รากศัพท์ 2 แก้ไข

แผลงมาจาก ชายา

รูปแบบอื่น แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ฉายา

  1. (ร้อยกรอง) ผู้หญิง, นางผู้มีโฉมงาม
    นางนาฏแม่ฉายา
    (มโนห์รา)