คิง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ king
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | คิง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | king |
ราชบัณฑิตยสภา | khing | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰiŋ˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
คิง
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xiŋ˧˧/
คำนาม แก้ไข
คิง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨤᩥ᩠ᨦ (ฅิง)
คำสรรพนาม แก้ไข
คิง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨤᩥ᩠ᨦ (ฅิง)
ภาษาอีสาน แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨤᩥ᩠ᨦ (ฅิง), ภาษาลาว ຄີງ (คีง) หรือ ຄິງ (คิง), ภาษาไทลื้อ ᦆᦲᧂ (ฅีง), ภาษาไทใหญ่ ၶိင်း (ขิ๊ง), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜂𑜫 (ขิง์)
คำนาม แก้ไข
คิง
คำสรรพนาม แก้ไข
คิง