คม
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | คม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kom |
| ราชบัณฑิตยสภา | khom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰom˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | คมน์ | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ตัดมาจาก บังคม, จากภาษาเขมร បង្គំ (บงฺคํ)
คำกริยา แก้ไข
คม
การใช้ แก้ไข
ราชาศัพท์ว่า ทรงคม ในความหมายว่า ทรงไหว้
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɣɤmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน คม, ภาษาลาว ຄົມ (ค็ม), ภาษาเขิน ᨤᩫ᩠ᨾ (ฅ็ม), ภาษาไทลื้อ ᦆᦳᧄ (ฅุม), ภาษาไทใหญ่ ၶူမ်း (ขู๊ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜪 (ขุํ), ภาษาแสก กฺั๊ม, ภาษาจ้วง hoemz (ฮม)
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) ฅม
คำนาม แก้ไข
คม
คำคุณศัพท์ แก้ไข
คม (คำอาการนาม ความคม)