ขุย
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɣɯjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ၶူၺ် (ขูญ)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ขุย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǔi |
ราชบัณฑิตยสภา | khui | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰuj˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ขุย