ขิม
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 琴 (MC gim); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂິມ (ขิม), ภาษาจ้วง gimz หรือ ginz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gimz, ภาษาเขมร ឃឹម (ฆึม)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ขิม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǐm |
ราชบัณฑิตยสภา | khim | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰim˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ขิม