ขลุ่ย
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
เทียบภาษาเขมรเก่า ក្លុយ៑ (กฺลุยฺ), ภาษาเขมร ខ្លុយ (ขฺลุย)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ขฺลุ่ย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | klùi |
| ราชบัณฑิตยสภา | khlui | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰluj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
ขลุ่ย (คำลักษณนาม เลา)
- (เครื่องดนตรี) ชื่อเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งสำหรับเป่าให้เป็นเพลง มักทำด้วยไม้รวกเจาะรูตามยาวมีระยะห่างพอควร สำหรับเอานิ้วปิดและเปิดให้เป็นเพลงเมื่อเป่า มีหลายชนิด