กู้
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน กู้, ภาษาลาว ກູ້ (กู้), ภาษาคำเมือง ᨠᩪ᩶ (กู้), ภาษาไทลื้อ ᦂᦴᧉ (กู้), ภาษาไทใหญ่ ၵူႈ (กู้), ภาษาจ้วง guh (กู่, “ทำ, เก็บ, ก่อ”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง guh (กู่, “ทำ, เก็บ, ก่อ”) (Longzhou)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กู้ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gûu |
ราชบัณฑิตยสภา | ku | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuː˥˩/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
กู้ (คำอาการนาม การกู้)
คำประสม แก้ไข
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kuː˦˨/
คำลักษณนาม แก้ไข
กู้
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩪ᩵ (คู่)
คำกริยา แก้ไข
กู้ (คำอาการนาม ก๋ารกู้ หรือ ก๋านกู้)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
กู้
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩪ᩵ (คู่)