กุล
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
จากภาษาบาลี กุล; ภาษาสันสกฤต कुल (กุล)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กุน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gun |
ราชบัณฑิตยสภา | kun | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kun˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | กุณฑ์ กุน |
คำนาม แก้ไข
กุล
คำประสม แก้ไข
ภาษาญัฮกุร แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kul/
คำกริยา แก้ไข
กุล
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ แก้ไข
ภาษาสันสกฤต कुल (กุล)
คำนาม แก้ไข
กุล ก.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "กุล" (เพศกลาง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | กุลํ | กุลานิ |
กรรมการก (ทุติยา) | กุลํ | กุลานิ |
กรณการก (ตติยา) | กุเลน | กุเลหิ หรือ กุเลภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | กุลสฺส หรือ กุลาย หรือ กุลตฺถํ | กุลานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | กุลสฺมา หรือ กุลมฺหา หรือ กุลา | กุเลหิ หรือ กุเลภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | กุลสฺส | กุลานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | กุลสฺมิํ หรือ กุลมฺหิ หรือ กุเล | กุเลสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | กุล | กุลานิ |
ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข
คำนาม แก้ไข
กุล