การันต์
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี การนฺต (“อักษรตัวสุดท้าย”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กา-รัน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gaa-ran |
ราชบัณฑิตยสภา | ka-ran | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaː˧.ran˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | การันย์ |
คำนาม แก้ไข
การันต์
- ตัวอักษรที่ไม่ออกเสียง ซึ่งมีไม้ทัณฑฆาตกำกับไว้
- (ภาษาปาก) เรียกตัวอักษรที่มีไม้ทัณฑฆาตกำกับ เช่น "ล์" ว่า ล การันต์ "ค์" ว่า ค การันต์