ภาษาไทย แก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์กฺระ-ต่าย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgrà-dtàai
ราชบัณฑิตยสภาkra-tai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kra˨˩.taːj˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

 
กระต่าย (สัตว์)

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກະຕ່າຍ (กะต่าย), ภาษาไทลื้อ ᦂᦎᦻᧈ (กต่าย); เทียบภาษามอญ ဗတာဲ (พตาย), ภาษาไทใหญ่ ပၢင်တၢႆး (ปางต๊าย)

คำนาม แก้ไข

กระต่าย

  1. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมขนาดเล็กในวงศ์ Leporidae ขนปุย หูยาว ที่พบอาศัยตามป่าทั่วไปในประเทศไทยมีชนิดเดียว คือ กระต่ายป่า (Lepus peguensis) ซึ่งมีขนสีน้ำตาล ใต้หางสีขาว อาศัยในโพรงดิน ส่วนที่นำมาเลี้ยงตามบ้านมีหลายชนิดและหลายสี เช่น ชนิด Oryctolagus cuniculus

คำพ้องความ แก้ไข

คำประสม แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

กระต่าย

  1. เครื่องมือสำหรับขูดมะพร้าวที่ยังไม่ได้กะเทาะกะลาออก